Description
Op heldere, nabije wijze beschrijft Lenne Gieles een directe weg naar leven vanuit je oorsprong, je essentie. Ieder mens herinnert zich zijn heelheid intuïtief als een thuisgevoel.
De rode draad in Thuis is de uitnodiging om dit diepste weten opnieuw concreet te maken en te integreren in het dagelijks leven. Zijn vanuit je diepste weten betekent een grote omkering van perspectief. Want wanneer je vanuit je oorsprong leeft, ben je niet langer gefixeerd op, en overgeleverd aan de eisen van de buitenwereld. Dan bepaalt Zijn van binnenuit wat je doet en laat. Dit Zijn is de grondslag van je dag en het vult je activiteit met rust en aandacht.
Lenne Gieles nodigt de lezer uit tot het ‘direct ervaren’ van alles wat zich in je leven aandient. Direct ervaren is breder dan voelen alleen. Het is voelen ingebed in gewaarzijn en het houdt alles in: van laag naar hoog, van vorm tot oorsprong, van weerstand tot openheid.
Door jezelf te nemen zoals je bent en te accepteren wat er op je pad komt, voeg je wat je voelt en wie er voelt samen. Je laat zo een volledige levensbereidheid zien. Je ontwikkelt een steeds subtieler waarnemen van gedragspatronen die afscheiding veroorzaken en kiest ervoor om te leven vanuit oorsprong en verbinding. Dit ‘zijn wie je bent’ schenkt vervulling: je bent thuis.
‘Een aanrader. Toegankelijk geschreven, inzichtelijk door voorbeelden en oefeningen.’
Lezersreactie op bol.com
‘Elke dag lees ik weer een paar bladzijden. Lenne’s woorden, de wijze van schrijven brengen mij dicht bij mezelf. Bevestigend en bemoedigend.’
Lezersreactie op bol.com
‘Thuis-zijn is een diep verlangen. Je bij iemand thuisvoelen is liefde beleven; de ander al kennen voor de eerste ontmoeting. Lenne Gieles beschrijft het gevoel heel minutieus en brengt het zo binnen bereik. Dat gebeurt op meerdere niveaus. Ze raakt het hoofd, het inzicht, en – door de liefdevolle beschrijving – ook het hart.’
Harry Starren, voormalig algemeen directeur De Baak VNO-NCW, in het voorwoord bij het boek
Uit het boek:
Veel mensen geven woorden aan hun innerlijk onbehagen door tegen me te zeggen dat ze zich niet ‘thuis’ voelen; ze zijn onrustig, eenzaam en voortdurend op zoek naar ‘iets’. Ze maken een diep verlangen kenbaar dat klinkt als een verzuchting: ‘Ik verlang zó naar rust, naar stilte, naar ruimte en tijd voor mezelf, naar contact, naar liefde, naar veiligheid.’ Ze vertellen me dat ze iets in zichzelf zijn kwijtgeraakt. Ik zie dat ze op zoek zijn naar een diep verscholen thuisgevoel in en buiten zichzelf. Vanuit eigen ervaring weet ik dat je dit ‘thuisgevoel’ alleen innerlijk kunt terugvinden.
Thuis kun je niet zien, niet vasthouden, niet aanraken (…) Wat is dan ‘thuis-zijn’? Het woord ‘thuis’ roept bij veel mensen spontaan gevoelens en associaties op. Het staat symbool voor op je gemak zijn, voor het kunnen rusten in liefde en geborgenheid; een gevoel van ‘in de stroom zijn’ en in verbinding met je omgeving. Als je thuis ervaart, ben je er. In dit Zijn kun je de spanning van je persoonlijkheid loslaten en ontspannen in een ruimer aanwezig zijn. In het ervaren van Zijn, het pure leven in alles, stopt je zoeken naar vervulling. Je
bent zelf vervulling. Vanuit oorsprong levend ben je er, moeiteloos, en kun je innerlijk ‘ja’ zeggen tegen wat er is.
Het gevoel van ‘niet thuis-zijn’ is ook erg herkenbaar: je kunt merken wanneer je ‘er in’ bent en wanneer je ‘er uit’ bent. Bij het laatste ben je onrustig en gespannen. Je doet moeite bij wat je onderneemt want je actie komt niet voort uit het moeiteloze Zijn. Het is nooit gewoon goed zoals het is, je ondertoon is eigenlijk ‘nee’. Als je aan het werk bent, wil je naar huis; eenmaal in je huis gekomen droom je over aan zee zijn en wandelen langs het strand. Ben je op het strand dan wil je toch weer liever naar huis. Ben je samen, dan wil je alleen zijn; ben je alleen, dan verlang je naar samen. Bij pijn en afscheid trek je je terug in afwezigheid: je wilt er niet meer zijn. Het niet thuis-zijn uit zich dan in afwijzen wat er is, alles en iedereen bekritiseren, vermijden wat er is, compensatie zoeken voor wat er niet is, in hoogvliegen of in neerslachtigheid.
