Beschrijving
Jnana yoga is een ‘weg’ om het gekende te onderzoeken en het ongekende te ontdekken. Door het onderzoeken van je dagelijkse leven is het mogelijk om veel echte antwoorden op je vragen te krijgen. Antwoorden die tot steeds meer inzicht leiden. Inzicht in je leven wil zeggen: inzicht in je denken en voelen, en hoe de identificatie met beide tot stand komt – en dualiteit schept.
Er zijn zeer goede boeken over jnana yoga (de leer van de non-dualiteit) geschreven met een duidelijke uitleg van wat jnana yoga is. Maar Jnana yoga in de praktijk is een van de weinige boeken die uitlegt hoe je er in praktijk mee om moet gaan. Rita Beintema biedt de lezer de basiskennisaan waarmee je leert voelen en observeren wat zich in je lichaam, je chemisch systeem en je psyche afspeelt. Wanneer deze basiskennis ontbreekt, bestaat namelijk de kans dat je er met het denken intellectueel in vastloopt.
‘Jnana yoga in de praktijk onderscheidt zich van de vele andere boeken over jnana yoga door zijn praktijkgerichte aanpak. Veel aandacht wordt besteed aan ademoefeningen die helder en puntsgewijs worden beschreven. Ook het belang van goede voeding, meditaties, leren voelen en leren observeren krijgen ruime aandacht.’
Recensie op bol.com
Uit het boek:
Als je de weg van jnana yoga bent ingeslagen, wil dat zeggen dat je in eerste instantie bereid moet zijn om innerlijke waakzaamheid te ontwikkelen. Je moet je leven, en de reacties op je leven, op de juiste manier onder de loep willen nemen. Om een dergelijk beslissing te nemen is het nodig een sterk en goed ontwikkeld ‘ik’ te hebben. Een zwak en labiel ‘ik’ zou er verward door kunnen raken.
De benadering vanuit de jnana yoga kan confronterend zijn. Alles wat je in je verleden voor waar hebt aangenomen met betrekking tot je godsdienst, de sociale voorschriften (‘zo hoort het’), familieachtergronden, en gewoontes, blijkt een harnas te zijn waar je maar moeizaam uitkomt.
Als je met jnana yoga kennis maakt, raak je overdonderd door de helderheid die jnana yoga zonder omwegen geeft. Je krijgt het gevoel van: ja, zo kan het zijn, of zelfs van: dat is het, of je hebt een diep gevoel van herkennen. Dit gevoel wijst je een richting aan.
De eerste tijd kan dat moeilijk zijn; je ‘persoonlijkheid’ gaat opspelen. Je krijgt met je verleden te maken, met voelen, met observeren en ook met het waarnemen van het denken en van allerlei gevoelens die in je omhoog komen. Je voelt en ziet hoe de identificaties met je gevoel en met je zintuigen tot stand komen, en hoe ze in je lichaam en je psyche doorwerken. Je leert de chemische
werking van al je reactiepatronen in je lichaam te voelen en te doorzien. Je leert herkennen hoe je met je geconditioneerde patronen omgaat. Deze patronen, en alles wat in een mensenleven kan voorvallen, moeten als het ware ‘geschouwd’ worden om vervolgens steeds minder gevoed te worden door de identificatie
met het denken en met het gevoel. Langzamerhand ontdek je dat al deze patronen herinneringen zijn. Dat wil zeggen: herinneringen, die nu naar boven
komen en zich nu laten waarnemen en waarmee jij je altijd hebt geïdentificeerd. Zonder identificatie is een gedachte slechts een beweging in de hersenen. Het is de input van je persoonlijke computer. Alles wat je in een computer stopt, kun je er ook weer uithalen. Zo is het ook met je geheugen: alles wat daarin zit, is er ook
ooit eens ingestopt. Als je dit inziet, is het verleden in je leven nu verder machteloos.
Eén ding moet vooraf heel duidelijk zijn: Dat het voor een ik onmogelijk is verlichting te bereiken. Er is niets te bereiken, alles is er al, alleen kunnen we het nog niet zien.
Jnana yoga is het proces van het afpellen van de onwetendheid over je eigen wezen, om vervolgens ‘niet iets te zijn’. Deze weg is een ‘weg’ naar vrijheid. Hij eist niets en belooft niets. De weg geeft geen enkele zekerheid, geen enkel voorschrift en hij speldt je niets op de mouw. Jij bent en blijft zelf verantwoordelijk voor wat je ermee doet en of je wel of niet verder gaat. Wel roept hij je als het ware toe om alles te onderzoeken. Begin met het gekende te onderzoeken, dan kom je bij het ongekende uit.
De ‘weg’ begint met een ‘ik’ en eindigt, ja, als wat? Laat ik het zo stellen: als ‘één zonder tweede’.
