Verliefd op mezelf

Unmani – Verliefd op mezelf, Verschenen in InZicht nr 2. 2020  Leestijd is ca. 4 minuten

Ik schaamde me vroeger altijd als ik te lang in de spiegel keek. Er werd altijd tegen me gezegd: “Het is niet goed om ijdel te zijn.” Als je naar jezelf kijkt in de spiegel, betekent dat dat je te trots bent op wat je dan ziet. Het betekent dat je te veel met jezelf bezig bent. Net als de meeste mensen bleef ik het toch doen, maar deed ik het voortaan wel stiekem. Als ik in een openbaar toilet mijn handen waste, keek ik naar mezelf in de spiegel, maar als er iemand anders binnenkwam, keek ik gauw weg. Als ik op straat liep en een glimp van mijn spiegelbeeld opving in een etalageruit, keek ik snel even hoe ik eruitzag terwijl ik liep. Je ziet jezelf niet vaak terwijl je loopt, dus ik was er nieuwsgierig naar. Maar zelfs als ik alleen thuis was, keek ik zelden langer dan een paar seconden in de spiegel, tenzij het een functie had (een wenkbrauw epileren, of kijken of mijn billen niet te groot lijken in deze kleren). Meestal ging een blik in de spiegel gepaard met een kritische kijk op mezelf en het idee dat ik er in de basis niet goed of verkeerd uitzag.

Die schaamte voor en negatieve kijk op dit menselijk wezen is de sociaal geaccepteerde norm. De meeste mensen houden er hun eigen versie op na. Religie heeft een groot aandeel gehad in die sociaal geaccepteerde negatieve overtuigingen die we over onszelf hebben. IJdelheid wordt als een zonde beschouwd. Het is waar dat, als je obsessief bezig bent met hoe mooi of lelijk je eruitziet, je zult lijden. Eigenlijk willen we allemaal heel graag dat men oog heeft voor onze ware schoonheid. We hebben de neiging ons eindeloos aan te passen, te veranderen of mooier te maken om dat diepe verlangen om werkelijk gezien te worden te vervullen. Maar dat maakt het bestaan heel pijnlijk. Wat we ook doen, het zal nooit genoeg zijn. En het zal tevens de overtuiging versterken dat je niet mooi genoeg bent. Je ware natuur over het hoofd zien ten gunste van je denkbeelden zal je nooit tot vervulling laten komen. Je ware schoonheid is je ware zelf, en alleen jij kunt jezelf werkelijk ontmoeten.
We zijn van nature en in alle onschuld gefascineerd door ieder aspect van dit menselijk wezen. Het is natuurlijk om verliefd op onszelf te zijn, maar we leren dat dat niet goed is. Mijn zoon Sky, die bijna vijf is, vindt het heerlijk om naar zichzelf te kijken in de spiegel. Hij praat dan tegen zichzelf en neemt allerlei poses aan. Hij vindt het ook heerlijk om naar foto’s of video’s van zichzelf te kijken. Hij is gefascineerd door het menselijk wezen dat hij in dit leven speelt. Helaas groeien we meestal op in de overtuiging dat we meer op dit en minder op dat zouden moeten lijken. We zien de innerlijke schoonheid van dit menselijk wezen, precies zoals het is, over het hoofd.
Wat mezelf betreft heb ik een paar jaar geleden besloten die schaamte en negatieve kijk op mezelf onder ogen te komen door een ritueel te creëren waarbij ik meer tijd voor de spiegel doorbreng met naar mezelf kijken. Aanvankelijk voelde ik alleen weerstand en schaamte. Daarna begon ik me er meer ontspannen bij te voelen en werd ik minder hard voor mezelf. Ik keek naar de zogenaamde gebreken en bekeek ze met nieuwe ogen. Ik keek in mijn eigen ogen en zag een liefdevolle blik. Dat vulde me met vreugde. Nu ik dit menselijk wezen werkelijk ontmoet zoals het is, zie ik het als de lichamelijke manifestatie van mijn ware zelf. Dat is de Liefde die uit haar ogen straalt. Het verlangen door iemand anders mooi gevonden te worden, werd vervuld door mezelf te zien zoals een geliefde me zou zien. Verliefd worden op mezelf is geen ijdelheid. Het is iets natuurlijks.