Verdwenen leven. Een vertelling over bewustzijn en identiteit.
- Han van den Boogaard
- Uitgeverij Panta Rhei
- ISBN 978 90 88402203
- Boekbespreking door Win Bück
H van den Boogaard kennen we natuurlijk allemaal als oud-hoofdredacteur van InZicht, maar ook als schrijver van enkele prachtboeken over non-dualiteit en als uitstekend vertaler van tientallen boeken op dit gebied. Dit is zijn eerste fictieboek, een gewaagde poging om een roman te schrijven met daarin non-dualiteits‘boodschapjes’ verwerkt. Die boeken zijn er weinig tot niet.
Hoofdpersoon is een jongeman die wakker wordt in een psychiatrische instelling op een klein eiland. Hij weet niet meer hoe hij heet en herinnert zich niets van het leven dat hij heeft geleid. Han maakt ons deelgenoot van zijn ontmoetingen en schijnbaar doelloze omzwervingen over het eiland en van de ontdekkingen die hij daarbij doet. Thema’s die regelmatig terugkomen, zijn in dit verband natuurlijk verleden, geheugen en herinneringen en hun functie voor een vermeende identiteit. Maar ook dromen, visioenen en de Leegte komen aan bod, evenals het Leven zelf, los van de verhalen die wij erover hebben en met elkaar delen.
Aangezien ik niet zo’n romanlezer ben, was ik benieuwd of dit boek me zou ‘pakken’ of boeien. In eerste instantie voelde het bij mij nog wat onwennig om deze vertelling van de hand van Han te lezen, maar gaandeweg raakte ik verknocht aan het verhaal en wilde ik weten hoe het verder liep. Het verhaal, maar ook de schrijfstijl, vond ik in kracht toenemen. Het was weer even alsof ik een magisch-realistische roman van Hubert Lampo aan het lezen was.
Al met al een bijzonder boek, alleen al om het feit dat het geen theoretische verhandeling over non-dualiteit is en evenmin een satsangverslag, maar een vertelling waarin non-duale wijsheden in het verhaal opduiken. Waaronder mijn favoriete klassieker, die ik van Han al kende: “Niets staat vast. Maar alles is onvermijdelijk.”
De prachtige omslagfoto van Lucy Auch past naadloos bij de sfeer van het boek en completeert het geheel.
Win Bück