Het Koninkrijk der Hemelen

Dick Sinnige, Het Koninkrijk der Hemelen – Verschenen in InZicht nr 4. 2019 – Leestijd is ca. 6 minuten

Hoe geef je dit allerhoogste inzicht van vrijheid en liefde door aan je medemensen, die nog rondtasten in het duistere doolhof van angst en verlangen? Hoe laat je de blinden zien, hoe verander je water in wijn?

Op een goede dag, bij de soefi-tempel in de duinen van Katwijk, heb ik ingezien dat ik de ruimte ben waar het universum in verschijnt. Het was een overweldigend mooi kantelpunt en een pak van mijn hart.

In wezen was het een schitterende vernietiging in totale kwetsbaarheid, met zoveel liefde dat ik me graag gewonnen gaf. Vrijheid van binnenuit. Ik viel als een druppel in de zee en de zee viel in de druppel.

Sindsdien is mijn aandacht er voor het bewustzijn zelf. In deze spontane toewijding aan het Zelf valt alles op zijn goddelijke plek, alsof het niets is. Ieder detail staat in het teken van het Geheel.

De totaalcompositie, inclusief de pijn die ik soms moet verdragen, inclusief het plezier dat ik mag genieten, inclusief alle tegendelen, rust op een dragende stilte.

Je hoeft je niet langer te verzetten en je hoeft niet langer vast te plakken, omdat je dat ziet wat je altijd bent. Het is een weten zonder woorden.

De totaalcompositie rust op een dragende stilte

Hoe?

Hoe geef je dit allerhoogste inzicht van vrijheid en liefde door aan je medemensen, die nog rondtasten in het duistere doolhof van angst en verlangen?

Hoe laat je de blinden zien, hoe verander je water in wijn?

Jezus deed tweeduizend jaar geleden een dappere poging, die hij uiteindelijk met zijn leven moest bekopen. Jezus bepleit een totaal onschuldige overgave: “Gij zult zijn als kinderen.” Hij vraagt blind vertrouwen, oog voor het ongeziene.

De mensen bestookten hem met vragen, want ze konden hem niet direct verstaan. Daarom sprak hij in gelijkenissen: “De wind blaast waarheen hij wil, en je hoort zijn geluid. Maar je weet niet vanwaar hij komt of waar hij heen gaat. Zo is een ieder die uit de geest geboren is.”

Het bewustzijn is als het allerkleinste stipje in je. Het is zo nietig, zo onzichtbaar, dat je het makkelijk over het hoofd ziet. Jezus komt met een parabel: “Het is als een mosterdzaadje, de kleinste van alle zaden. Maar als het in goede aarde valt, ontstaat er een heel grote boom, waarin alle vogels van de hemel kunnen schuilen.”

Jezus spreekt beeldend: “Vind eerst het Koninkrijk der Hemelen, en al het andere zal je gegeven worden.” Het gaat hier natuurlijk over het innerlijke koninkrijk; de hemel is een metafoor voor het bewustzijn.

De Romeinen, die in die tijd de absolute macht wilden houden over Israël, zagen een politieke bedreiging in de praatjes van Jezus over zijn koninkrijk. Hij werd bespot en gekruisigd als de ‘Koning der Joden’.

Jezus zei: “Ik en de Vader zijn één,” maar die eenheid werd verbroken tijdens de kwelling aan het kruis. Jezus raakte geïsoleerd: “God mijn God, waarom heeft u mij verlaten?”

Het was zo’n intens dieptepunt van pijn dat zijn basis wankelde, en zelfs zijn vertrouwen werd geschokt. Zo werd Jezus aan het kruis een archetype voor het ondraaglijke lijden van de mensheid. Maar ook het symbool van overgave, zoals tot uitdrukking wordt gebracht in zijn laatste woorden: “In uw handen beveel ik mijn geest.”

Ontwaak!

Door zijn kruisdood hangt er een zekere zwaarte rond de figuur Jezus. Haal hem ervan af, zou ik tegen de kerken willen zeggen, want zijn boodschap was licht: “Maak je geen zorgen. Kijk naar de lelies in het veld, ze werken niet en ze spinnen niet. Toch zijn ze mooier dan koning Salomons mantel.”

Ja, als je ontspant in het goddelijke Zelf, komt wat je doet spontaan voort uit de eenheid. Jezus verwijst naar het Ene wanneer hij spreekt over de wijze visser die zijn net vol vissen uit de zee ophaalde: “Tussen hen vond hij een grote en goede vis. Hij gooide alle kleine vissen terug in de zee en zonder spijt koos hij de grote vis. Wie oren heeft om te horen, die hore.”

Hier spreekt Jezus over een Rijk achter de tijd. Als de mensen hem vragen: “Hoe ziet het hiernamaals eruit?”, dan zegt hij: “Daar is geen tijd.”

Jezus roept op om wakker te worden voor de tijdloze dimensie van het heden: “Ontwaak!” De stille achtergrond wordt manifest in dit moment.

Datgene waar alles om draait blijft altijd hetzelfde, dat kan niet sterven. Zo raakt de hemel de aarde, zo raakt liefde de wereld.