Gebed tot de leegte

Gebed tot de leegte is een boekje van 70 pagina’s met zo’n 60 gedichten. De schrijver is Claude van de Berge, een Vlaamse dichter en romanschrijver. Hij laat zich inspireren door het landschap van Scandinavië, met name Zweden, Finland, IJsland en Groenland. Verder verdiepte hij zich in zenboeddhistische, indiaanse en Inuit-culturen en westerse tradities. Deze invloeden zijn terug te vinden in zijn gedichten.

Om een idee te geven, de titels van enkele gedichten: ‘De voorecho van de stilte’,  ‘De stem in het woord’, ‘Het geheim van het ongeschapene’, ‘Universele vloeibaarheid van het woord’ en ‘Het lied van de leegte’.

Door het lezen van de gedichten wordt een aanwezigheid opgeroepen die als een leegte ervaren kan worden – een leegte die onbegrensd is en niet in taal te vatten. Woorden en dat wat niet in woorden te vatten is, vallen samen in zijn gedichten. Zo wordt taal, want je begint met lezen, nadat je het losgelaten hebt, een voertuig naar de leegte. Woorden die gebruikt zijn, schieten tekort, terwijl ze tegelijk als het ware een lanceerbasis naar het non-duale zijn. Elk gedicht heeft de potentie bij het lezen voorbij het woord te gaan… Door te lezen kom je in een non-duale sfeer.

Het lezen van de gedichten is niet altijd gemakkelijk – ik heb het boekje vaker moeten lezen. Allereerst probeer je de woorden te begrijpen en te plaatsen, echter na een soort uitputting laat je de woorden los en word je als het ware beloond. Aanbevolen voor volhouders op het non-duale ‘pad.’

“En de leegte was de schoonheid.
En de schoonheid was de liefde in ons.
En de liefde was het verlangen naar leegte.
Want het verlangen naar de leegte is het verlangen van de leegte naar zichzelf.”

Paul Soons