Een tornado van vrijheid

Een tornado van vrijheid – Verschenen in InZicht nr 3. 2019 – Leestijd is ca. 10 minuten

Er komt een moment waarop dit intieme gevoel, die weldadige ruimte om je heen niet langer meer weggaat. Je voelt je dan overal thuis, zelfs in een propvolle wachtruimte van een treinstation. Je raakt het alleen kwijt als je naar het verleden of naar de toekomst afdwaalt. Blijf niet langer in dat krot van een lichaam. De onmetelijkheid ligt hier klaar voor je, precies op dit moment.

Wat valt te verwachten van onze bijeenkomsten?

Leren geen verwachtingen te hebben. Niets verwachten is een fantastische vaardigheid. Als je niet langer verwachtingen koestert, leef je in een nieuwe dimensie. Je bent vrij. Je geest is vrij. Je lichaam is vrij. Een eerste belangrijke stap om vrij te worden, is met het intellect begrijpen dat we geen psychosomatische entiteit zijn. Maar dat begrip is niet voldoende. Dat we niet ons lichaam zijn, moet een werkelijk beleefde ervaring worden. Die ervaring doordringt en bevrijdt onze spieren, onze organen en zelfs onze cellen. Een intellectueel begrijpen dat overeenstemt met een plotselinge flits van herkenning wat onze ware aard is, zorgt voor een kortstondige euforie. Maar als we volledig beseffen dat we niet ons lichaam zijn, worden we die euforie.

Hoe kan ik zintuigelijk ervaren dat ik niet mijn lichaam ben?

Wij kennen allemaal momenten van blijdschap, die samengaan met het gevoel van verruiming en ontspanning. Voordat we dit lichaam gewaar werden, bevonden we ons in een staat van tijdloosheid, een zuivere blijmoedigheid zonder oorzaak, waarvan de fysieke gewaarwording eenvoudig de uiteindelijke uitwerking is. Deze vreugde ervaart zichzelf. Op dat moment zijn we niet een beperkt lichaam in de ruimte, niet en persoon. We bevonden ons in een staat van directe aanschouwing in het nu. We kenden allemaal dit gevoel van gelukzaligheid dan geen oorzaak heeft. Als we diepgaand onderzoeken wat wij ons lichaam noemen, ontdekken we dat vreugde de uiteindelijke essentie is. Dus we hoeven niet langer en kunnen niet langer vreugde ontlenen aan objecten buiten ons.

Hoe brengen we dat diepgaande onderzoek tot stand?

Wijs de lichamelijke gewaarwordingen en emoties die zich aandienen niet af. Laat ze zich volledig ontvouwen in jouw bewustzijn zonder dat de wil zich iets ten doel stelt of voor enige verstoring zorgt. In toenemende mate bevrijdt de potentiële energie zich die opgesloten ligt in spierspanning. De dynamiek van het psychosomatisch organisme zorgt ervoor dat het zichzelf uitput, waarna het terugkeert naar zijn oorspronkelijke, stabiele staat. Deze zuivering van de lichamelijke gewaarwording is een fantastische vaardigheid. Die vereist geduld, vastberadenheid en moed. Het manifesteert zich als gewaarwording door een gestage uitdijing van het lichaam in de omringende ruimte, terwijl tegelijkertijd die ruimte het psychosomatisch organisme binnendringt. Die ruimte wordt niet ervaren als simpelweg afwezigheid van objecten. Als de aandacht zich bevrijdt van de gewaarwordingen waar het door beheerst wordt, ontdekt het zichzelf als die zelf-verlichtende ruimte, die de ware essentie is van het lichaam. Op dat moment komt een einde aan de dualiteit tussen lichaam en ruimte. Het lichaam is uitgedijd tot de omvang van het universum en omvat binnen het hart alle tastbare en ontastbare dingen. Niets is buitengesloten. We hebben allemaal dit vreugde lichaam, dit ontwaakte lichaam, dit lichaam dat het alles omvattende universum verwelkomt. We zijn compleet, zonder dat er iets ontbreekt. Onderzoek alleen je koninkrijk en neem dat welbewust in bezit. Leef niet langer in dat ellendige, beperkte lichaam als onderkomen.

Ik vang korte glimpjes op van die sfeer op momenten van stilte, daarna ga ik aan het werk en bevind ik me in een omgeving die noch koninklijk noch vredig is, en mijn stille kalmte is op slag verdwenen. Hoe kan ik mijn gelijkmoedigheid voortdurend bewaren?

Alles wat waarneembaar is, is niets anders dan bewustzijn, inclusief je collega’s, cliënten, leidinggevenden, absoluut alles, net als waar je woont, het meubilair en huishoudelijke apparatuur. In eerste instantie moet je dit op intellectueel niveau begrijpen, daarna moet je vaststellen dat het zo is. Er komt een moment waarop dit intieme gevoel, die weldadige ruimte om je heen niet langer meer weggaat. Je voelt je dan overal thuis, zelfs in een propvolle wachtruimte van een treinstation. Je raakt het alleen kwijt als je naar het verleden of naar de toekomst afdwaalt. Blijf niet langer in dat krot van een lichaam. De onmetelijkheid ligt hier klaar voor je, precies op dit moment. Als je eenmaal kennis hebt gemaakt met die aanwezigheid en als je eenmaal geproefd hebt van de aangename ordening, die ten grondslag ligt aan alle verschijnselen, laat dan de gewaarwordingen van lichaam en zintuiglijke wereld zich vrijelijk ontvouwen en heet die bewust welkom tot het moment dat de achtergrond zichzelf in al zijn overvloed, spontaan onthult.
Deze omdraaiing van perspectief is analoog aan de ambigue tekening van de oude bes en de jonge vrouw. Eerst zien we alleen de oude bes, maar als we erop attent worden gemaakt dat er een jonge vrouw in de tekening te zien is, verschijnt haar gezicht. Als dat eenmaal ontdekt is, wordt het telkens makkelijker de jonge vrouw in de tekening te zien. Tenslotte valt de afbeelding van de jonge vrouw samen met die van de oude bes en het papier waarop de afbeelding gedrukt is. Op dezelfde wijze vervagen stap voor stap de verschillen tussen onwetendheid en ontwaken, waarna het fundamentele Zijn alleen overblijft.

Ik begin me te realiseren dat ik helemaal gehypnotiseerd ben door mijn trots, emoties, in het bijzonder door mijn woede en door mijn opwinding in mijn lichaam.

Juist. Zodra je beseft dat je gehypnotiseerd bent, houdt de hypnose op.

Hoe zit dat? Dat is mij niet duidelijk.

Vraag jezelf af wie er gehypnotiseerd is. Onderzoek dat diepgaand. Wie is dat? Waar is die? Je zult ontdekken dat het onmogelijk is om een dergelijke entiteit te vinden. Als je je geest en lichaam onderzoekt, zul je stuiten op een aantal concepten waarmee jij je identificeert, zoals ‘Ik ben een vrouw’, ‘Ik ben een menselijk wezen’, ‘Ik ben advocaat’ etc. Je kunt ook bepaalde gewaarwordingen in je lichaam aantreffen, bepaalde gebieden die ondoorgrondelijk zijn, vaster van structuur en waarmee je je eveneens identificeert. Maar als je beter kijkt wordt het duidelijk dat jij niet die ervaring in je lichaam bent, noch die gedachte dat je een vrouw bent, omdat gevoelens en gedachten komen en gaan, terwijl wat jij bent permanent is. Precies op dat moment houdt de hypnose op. De gedachten en gevoelens zijn een kleiner probleem dan je identificatie daar mee. Zodra je van die gedachten en gevoelens bewust wordt, neem je er afstand van. Je bent vrij. In die vrijheid, is er geen locatie waar je verblijft. Het is belangrijk in die non-locatie te blijven, omdat we de neiging hebben ons snel te identificeren nadat we de vorige identificatie hebben losgelaten. Precies als een aap die een tak niet losslaat voordat hij een andere tak vasthoudt.
Je zult zien hoe schitterend het is te leven in de vrije ruimte zonder ergens aan vast te zitten. In het begin lijkt het een beetje vreemd, hoewel je nieuwe houding geen belemmering voor wat dan ook vormt. Je kunt nog altijd functioneren als moeder of advocaat, je kunt nog steeds je lichaam voelen enz. In feite is het erg makkelijk om niets te zijn, om nergens te zijn. Het maakt je leven belangrijk eenvoudiger. Wees er niet tevreden mee om het alleen maar te begrijpen. Breng wat je begrepen hebt in praktijk. Probeer niemand te zijn. Laat alles los.

Is het daarna moeilijk om terug te komen in je lichaam en je dagelijks leven op te pakken?

Je bent nooit in je lichaam geweest, dus de vraag over terugkomen in je lichaam, komt niet op. Jouw lichaam is in jou. Jij bent er niet in. Jouw lichaam verschijnt in jou als een serie zintuigelijke gewaarwordingen en concepten. Op die manier weet je dat je een lichaam hebt, als je die voelt of er aan denkt. Deze gewaarwordingen en die gedachten verschijnen in jou, in die zuivere, bewuste aandacht. In tegenstelling tot wat ouders, leraren en bijna de hele maatschappij waarin je leeft, je geleerd hebben. In flagrante tegenspraak met je feitelijke ervaring, hebben ze je geleerd dat jij je als bewustzijn in je lichaam bevindt, dat bewustzijn een functie is voortkomend uit je brein dat een orgaan in je lichaam is. Ik raad aan geen buitensporige waarde toe te kennen aan die kennis uit de tweede hand maar rechtstreeks onderzoek te doen vanuit je eigen ervaring. Herinner je nog de recepten voor geluk die dezelfde mensen jouw voorschreven toen je nog een kind was: hard studeren, een goede baan krijgen, de juiste man trouwen etc.? Die recepten werken niet, anders zou je niet hier zitten en dit soort vragen stellen. Ze werken niet omdat ze steunen op een vals perspectief op de realiteit, een perspectief die ik je aanraad in twijfel te trekken.

Kijk zelf of jij in je lichaam of geest verschijnt, of dat ze in tegenstelling daarmee in jou verschijnen. Het is een omdraaiing van het perspectief analoog aan de ontdekking van de jonge vrouw in de tekening. Ook al lijkt deze verandering aanvankelijk heel onbetekenend te zijn, het is een revolutie met onvoorstelbare en oneindige consequenties. Als je in alle eerlijkheid accepteert dat het mogelijk is dat het oude besje een jonge vrouw zou kunnen zijn, vertoont de jonge vrouw zichzelf en je leven wordt magisch.

Kunt u met ons spreken over het intuïtief leven vanuit het hart?

Wees geen persoon, wees niet iets. Als je eenmaal begrepen hebt, dat je niet iemand bent, leef je in waarheid naar dit weten. Als de idee of ervaring dat je een persoon bent je niet langer lastig valt, of je nu denkt of niet, of je actief bent of niet, dan leef je in waarheid vanuit de volheid van het hart.

Heb ik op dit punt de juiste relatie tot mezelf en de wereld?

Oh, ja. Je hebt op dit moment de juiste relatie, die insluit. De wereld zowel als je lichaam en geest zijn opgenomen en omsloten in je ware Zelf. Liefde betekent insluiten. Begrijpen is een tussentijdse stap, maar de uiteindelijke bestemming is het ware centrum, het hart.

Is het hart de ruimte tussen deze tak en de volgende om de analogie van de aap te gebruiken?

Als je toelaat dat je de tak waar je je nu aan vasthoudt, loslaat zonder een volgende te grijpen, treed je het hart binnen. Je moet accepteren dat je doodgaat, terwijl je alles dat je weet weg laat glijden, inclusief alles wat je geleerd werd, alles wat je bezit, inclusief je leven of tenminste wat je denkt dat in dit stadium je leven is. Dat vereist moed. Het is een soort suïcide.

Is dat werkelijk zo? Herinnert u zich bijvoorbeeld de momenten die voorafgingen aan uw herkenning?

Ja.

Dank u. Had u voordien enig idee wat er zou gaan gebeuren?

Ja en nee. Ja omdat ik de uitnodiging voelde. Nee omdat ik tot op dat moment alleen bekend was met relatief geluk, relatieve waarheid, relatieve kennis en ik had me het absolute, het onnoembare niet kunnen voorstellen. Het Zelf is voorbij alle concepten, alle projectie. Daarom kunnen we er niet op eigen kracht op af koersen en moeten we wachten tot het ons uitnodigt. Maar als dat zo ver is, moeten we er in blijdschap zonder aarzeling ja tegen zeggen. De beslissing is aan ons, de enige beslissing waarin we werkelijk een vrije keuze hebben.

Een van de redenen dat ik uitstel en niet in ga op de uitnodiging is mijn angst dat mijn leven radicaal zal veranderen.

Oh, ja, dat zal gebeuren.

Inclusief mijn gezin?

Inclusief je gezin. Alles zal veranderen.

Ik ben bang dat sommige mensen me zullen verlaten en vervangen worden door anderen.

Ik kan je verzekeren dat je niets zal betreuren.

Is het mogelijk dat je de uitnodiging kreeg en die niet aanvaardde?

Ja je bent vrij.

Zal ik nogmaals uitgenodigd worden?

Ja, zorg dat je er klaar voor bent. Houd je beschikbaar. Je bent beschikbaar als je inziet dat er niets is dat je op eigen kracht kan doen om het koninkrijk binnen te treden. Wanneer je je totale krachteloosheid erkent, word je als een lege kamer. Zodra je een lege kamer bent, ben je een heiligdom. Dus de Koning kan binnen treden, de troon bestijgen en je zegenen met onsterfelijke aanwezigheid.

(Vertaling Justus Kramer Schippers/ bron: Advaitachannel.francislucille.com).