De moed om tot leven te komen

De moed om tot leven te komen

• Unmani
• Uitgeverij Samsara
• ISBN 978 94 92995 92 6
• Vertaling: Bob Snoijink
• Boekbespreking door Win Bück

Veel InZicht-lezers kennen waarschijnlijk het hartverscheurende lot dat Unmani twee jaar geleden trof toen haar man en grote liefde Robert in haar armen stierf. Dit boek was toen al voltooid, maar het duurde begrijpelijkerwijze nog enige tijd voordat het uiteindelijk het levenslicht zag.

Ik werd op het boek geattendeerd door een lovende bespreking ervan door de vertaler, Bob Snoijink, op het Samsara-blog. Zijn naam wordt in de colofon voor in het boek niet genoemd – een pijnlijke omissie.

Om meteen met de deur in huis te vallen: het is een prachtboek geworden, maar de kracht van het boek, de constant hoge kwaliteit, is tevens enigszins zijn euvel. Er zit weinig dynamiek in het geheel, geen hard en zacht en geen opbouw, zoals in een muziekstuk. Dat vergt uithoudingsvermogen van de lezer, die 320 pagina’s lang zijn concentratie scherp moet houden.

Het is ook niet gemakkelijk om hoogtepunten uit het boek te noemen, omdat het lezen ervan al op een hoog niveau plaatsvindt. Ik noem er toch twee. In de paragraaf ‘Het denken is niet de vijand’ houdt Unmani een mooi eerherstel voor ons denken, dat in advaita-kringen haast uitsluitend negatief bestempeld wordt. Zij beschrijft heel mooi aan de hand van het sprookje van de koning en de dienaar hoe het de taak van ons denkwezen is om ons te beschermen en te dienen, maar dat het te lang op de troon gezeten heeft.

Een ander sterk punt in het boek is de rode draad die erdoorheen loopt middels de paradox van het Leven dat wij zijn én de individuele personen die wij in deze wereld lijken te zijn, met alle beslommeringen en beperkingen van dien. Het is niet óf-óf, maar én-én. We zijn beide, en dit paradoxale gegeven dat door het denken nooit begrepen kan worden wordt door Unmani op veel plekken in het boek helder belicht.

Win Bück