De betekenis van het Leven is LEVENDIGHEID

Peter Francis Dziuban – Verschenen in InZicht nr 3. 2019 – Leestijd is ca. 8 minuten

Om waarlijk te leven als het Leven dat je bent, ben je levend als onzichtbare oneindigheid.
Realiseer je je dat je als pure onzichtbaarheid absoluut vlekkeloos bent? Als deze lichtheid van puur gewaarzijn ben je voor altijd zonder bagage – niet fysiek, niet mentaal, niet emotioneel.
Het is niet nodig om je ‘vast te houden’ aan dit moeiteloze levende bewustzijn. Het kan simpelweg niet weg en zal niet weggaan. Het verdwijnt nooit want het is het Leven zelf.

Stel je een wijnproeverij voor.

Op een wijnproeverij gaat het erom om te proeven.

Er kan natuurlijk ook gediscussieerd worden, want er valt veel te leren en te bespreken over wijn. Er komt geen einde aan wat er over wijn gezegd kan worden. En toch, ook als alle mogelijke ideeën over wijn bediscussieerd zouden worden, zou het nooit ook maar de smaak van één enkele slok wijn benaderen.

Zo is het ook met het Leven.

Wat erover geleerd of geweten kan worden is geweldig – maar het is net als je erbuiten plaatsen en er vervolgens naar kijken. Het is ervan verwijderd, louter conceptueel, en niet het eigenlijke Leven.

“Het Leven is niets als het niet levend is”

Dus behalve dit alleen maar te lezen word je uitgenodigd om te proeven wat het betekent om eigenlijk Leven te zijn, te leven als Leven’s levendheid, en niet alleen informatie vergaren over het Leven.

Om te beginnen, om Leven te zijn, moet het Leven niet werkelijk levend zijn? Moet het Leven niet vitaal, zeker ‘levend-ig’ zijn? Het Leven is niets als het niet levend is.

Je kan zeker zeggen “Ik ben levend want ik ben op dit moment bewust.” Wees een moment stil en merk een zacht gevoel van simpelweg levend te zijn op, of levendigheid.

Maar wat is dat precies? Niet de gedachten over dit levend zijn, maar het ‘in leven zijn substraat’ zelf. Het is ‘jij’ die levend en aanwezig is voordat er gedachten opkomen. Op dit niveau is de levendigheid van het Leven alleen voel-baar, en leef-baar – en niet denk-baar. Pauzeer een moment om dit te ervaren.

Merk op dat als bewustzijn aandacht geeft aan dit gevoel van levend zijn, het een bewust levend zijn wordt.

Gefluister

Als spiritualiteit nog wat ‘nieuw’ is kan het gevoel van levend zijn je eerst vluchtig of vaag toeschijnen – als een zacht gefluister. Wat levend zijn onduidelijk maakt, is de tendens om te focussen op prikkels die om aandacht schreeuwen – visuele indrukken, geluiden, aanrakingen, gedachtes en emoties.

Het is alsof er een televisie hard aanstaat in de kamer en je het zachte gefluister niet kan horen. Het gefluister is er, en kan zeker opgemerkt worden, maar het is toegedekt. Als het nodig is ga dan zachtjes door – zonder na te denken – om dit zachte gevoel van levend zijn bewust te voelen.

Door ‘in te tunen’ als bewuste levendheid wordt het duidelijk dat deze levende aanwezigheid niet iets is waar je persoonlijk verantwoordelijk voor bent. Je bent op dit moment niet als persoon bezig leven te veroorzaken om aanwezig te kunnen zijn.

Wie kan al nadenkend weten hoe Leven in het leven wordt geroepen? Is er iemand die weet hoe je bewustzijn bewust kan maken? Natuurlijk niet.

Het is het Leven zelf dat ‘het doet’, deze levendheid zijn.

Pauzeer een moment en kijk of je deze bewuste levendheid uit kan zetten, of weg kan doen. Dat kan je niet, omdat het het Leven zelf is, en niet ‘jij persoonlijk’, dat het is.

De levende aanwezigheid van het Leven is niet alleen maar een idee of theorie, of een geloof van een schrijver genaamd Peter. Waarom? Theorieën en geloof berusten op gedachtes. Jouw levende, bewuste aanwezigheid is niet iets dat bedacht wordt – noch door mij noch door jou. Het is puur leven.

Om deze woorden te kunnen lezen moet je nadenken. Dus het lijkt alsof je twee dingen ervaart: 1- woorden lezen en nadenken over levend zijn, en 2- het eigenlijke woordeloze levend zijn zelf. Bij beide ben ‘jij’ betrokken.

Welke van de twee ben je echt?

Je bent bewust en levend. De woorden en gedachtes zijn waar je je bewust van bent. Woorden en gedachtes kunnen nooit zelf bewust zijn – alleen jij bent dat. Dus dat is wat jij echt bent, dit pure bewustzijn – en niet de onbewuste woorden en gedachtes erover. Dat is een groot verschil! Denken is een steeds veranderend proces. Levend zijn is een onveranderlijke Aanwezigheid.

Dit jezelf ervaren als de bewuste levendigheid van het Leven zelf, voorbij alleen een denker te zijn, brengt vele nieuwe inzichten met zich mee.

“Bewuste levendheid heeft uit zichzelf geen vastigheid”

Onzichtbaar

Zeg het woord ‘ik’ zachtjes tegen jezelf. Zeg het niet hardop. Laat ‘ik’ zacht gezegd worden van binnen.

Laat dat ‘ik’ zichzelf herhalen – langzaam en zacht – ‘ik’, ‘ik’, ‘ik’, tot je duidelijk ‘ik’ hoort in jezelf. Dat wat ‘ik’ zegt is als een ‘innerlijke stem’, een die niet zichtbaar is. Deze onzichtbare innerlijke ik-stem is niet hetzelfde als een zichtbaar object, zoals een lichaam.

Dit is de sleutel – identificeer jezelf niet eerst als het zichtbare lichaam en veronderstel daarna dat dat ‘ik’ zegt. Identificeer direct alleen als deze onzichtbare ik-stem. Hou je alleen bezig met de onzichtbare ik, alleen op zichzelf.

‘Ik’ wordt niet gezegd door een fysieke mond of stembanden, nietwaar? Er wordt duidelijk ‘ik’ gezegd maar wordt niet door fysieke oren gehoord, nietwaar? Kunnen vingers dit ‘ik’ aanraken? Nee. Noch kan het geproefd of geroken worden. ‘Ik’ heeft niets te maken met de vijf lichamelijke zintuigen.

Het onzichtbare ik, op zichzelf, is geen lichamelijk object met een vorm. ‘Ik’ is uitsluitend onzichtbaar. Dus als je “Ik ben levend en bewust” zegt, kan je niet refereren aan een lichaam, want het zichtbare lichaam is niet de onzichtbare ‘ik’.

Waar komt je onzichtbare ik-stem vandaan? Hij lijkt voort te komen uit puur bewust gewaarzijn, wat ook onzichtbaar is.

Merk op dat er ook je bewustzijn van de ik-stem is, wat niet hetzelfde is als de ik-stem zelf. Het uitdrukking geven aan ‘ik’ is nog steeds een soort mentale vorm. De bewuste levendheid die ‘ik’ laat opkomen, is compleet vormeloos.

Bewuste levendheid heeft uit zichzelf geen vastigheid. Als je je vinger in levendheid zou steken zou je geen dikte of dichtheid voelen.

Hoe zit het met zwaarte of gewicht? Als het al iets is dan lijkt het een ongelooflijke zachtheid en lichtheid te zijn. Pauzeer een moment en merk of voel deze onbeschrijflijke lichtheid.

Op dezelfde manier heeft levendheid geen fysieke dimensies – geen lengte, wijdte of hoogte. Levendheid is niet ruimtelijk. Maar het is een bewuste, levende niet-ruimtelijkheid.

Gloednieuw

Als iemand zou vragen “Waar is ‘ik’ van gemaakt?” dan lijkt deze ik-stem net als een gedachte te zijn. Het lijkt alsof het komt en gaat. Het is tijdelijk. Het verrijst uit pure bewuste levendheid, en lost er weer in op.

Wat blijft er over als ‘ik’ geen stem heeft?

Dan is er stilte, rust.

Maar dat is zeker geen doodsheid of nietsheid want ‘jij’ bent er nog steeds, heel levend en bewust.

Er is alleen een klare innerlijke rust, een pure stilte – een wijdopen leegheid of ruimtelijkheid die stil en levend is. Dit bewijst dat je iets ver voorbij de ik-stem bent, want zelfs als ‘ik’ afwezig is ben jij nog levend en aanwezig.

Niet alleen heeft je levendheid geen fysieke beperkingen. Pure levendheid heeft geen mentale beperkingen en ook geen mentale conditionering.

Dit is eigenlijk het Leven zelf, de echte Jij.

Op elk moment is het mogelijk om een gloednieuw Leven te leven.

Ga er eenvoudigweg niet van uit dat je een zichtbaar, zwaar, driedimensionaal lichaam bent.

Ervaar je eigenlijke Leven – als onzichtbare, gewichtsloze, oneindige levendigheid.

Om waarlijk te leven als het Leven dat je bent, ben je levend als onzichtbare oneindigheid.

Realiseer je je dat je als pure onzichtbaarheid absoluut vlekkeloos bent? Als deze lichtheid van puur gewaarzijn ben je voor altijd zonder bagage – niet fysiek, niet mentaal, niet emotioneel.

Het is niet nodig om je ‘vast te houden’ aan dit moeiteloze levende bewustzijn. Het kan simpelweg niet weg en zal niet weggaan. Het verdwijnt nooit want het is het Leven zelf.

Voel hoe spanningsloos en transparant, hoe zacht en licht je onzichtbare levende Aanwezigheid is.

Een paar minuten besteden aan stil en levend zijn als pure zachte bewuste Levendheid is meer waard dan een maand besteden aan het verbaal proberen te beschrijven.

Merk opnieuw op dat er geen einde is aan deze stille levende zachtheid die je bent. Merk dat het geen plafond of vloer heeft. Je verkeert in een staat van zwevend, gewichtsloos gemak.

Jouw Leven is een oneindige fontein van zachte levende vrede die nooit opdroogt. Ontspan en neem je gemak van je volmaakte nooit-opdrogen.

Dit is de betekenis van het Leven – het Leven dat eeuwig levend is als zijn eigen oneindigheid.